Tuintje op mijn buik
Een stervensbegeleiding in boekvorm
- - - - NET UITGEBRACHT - - - -
Alice Majoor (1956) en Parcival van Gessel (1951) zijn begeleiders rondom het levenseinde van de Stichting Lumen (2003).
Zij werden ingeschakeld voor een begeleiding omdat een van de partners radeloos was omdat de andere partner nergens van wilde weten. Zij hadden net van de dokter het nieuws kregen dat de partner een levensbedreigende ziekte had en het einde aanstaande was. Hun leven en hun omgeving stonden van het ene op het andere moment op zijn kop.
Zij hebben besloten om de ervaringen rondom deze begeleiding in boekvorm uit te brengen. De titel van het boek is 'Tuintje op mijn buik'.
Ruzie met zoon
Gerard was een oude man en lag op zijn sterfbed. Hij vertelde dat hij ruzie had met zijn zoon en dat hij hem al tien jaar niet meer gezien of gesproken had.
De Indiaan
Ik kende Harry al heel lang, maar had hem een tijd niet gezien. Hij was midden zestig en voelde zich het liefst één met de natuur. Hij was erg geïnteresseerd in Indianen en frequenteerde ook regelmatig zweethutten en deed samen met vrienden de Indiaanse cultuur na. Het was een man die heel krachtig, heftig en ook emotioneel kon reageren.
Afscheid nemen
Hans is dementerend, maar er is best nog wel een gesprek mogelijk. Via de arts kom ik met zijn vrouw in contact en zij vindt het zo moeilijk om afscheid te nemen. Ze weet niet hoe ze het moet doen. In de paar gesprekken die ik heb, blijkt dat ze best wel wat pijnpuntjes hebben met z’n tweeën. Ik bezoek ze een paar keer, maar de tijd blijkt te kort. Ik bied aan om een
Een engel aan je bed
Ik kende Wim nog maar kort . In de 90 en af en toe behoorlijk last van zijn geheugen. Hij was jarenlang bedrijfsleider geweest in een verffabriek. Hij was stervende en via via werd mij verzocht hem en zijn vrouw te bezoeken. Zijn vrouw wist dat ik zou komen. “goeiemiddag, ik kom eens even kijken of ik iets voor jullie kan doen”. “ wat fijn dat u even komt”,
Relationele spanningen
Lies en Herman zijn al 35 jaar samen. Allebei midden 60ers. Een beetje een ouderwets(wat is ouderwets) , Lies heeft altijd voor het gezin gezorgd, de kinderen en het huishouden. Zij hoefde niet te werken want Herman had een goede baan. Het was hun beider wens. Na een dag hard werken kwam Herman thuis, dronk een borreltje en las zijn krantje. Vervolgens
Kwaliteit van leven
Lies en Herman komen terug van de oncoloog. De volgende chemokuur is besproken en het is aan Lies of ze die wil. Chemokuren zullen haar niet genezen, maar wel het leven kunnen verlengen. De vraag is alleen: hoe beroerd wordt je ervan?Als je heel beroerd wordt van een kuur, kan je overwegen om het niet te doen. Het gevolg is dan dat je korter leeft maar
Een koninklijk afscheid
Ik ontmoette Jeanne bij een cursus. Het zal rond 1998 geweest zijn. Wij hadden een onmiddellijke click. Het was een mooie vrouw met hele zuivere inzichten en erg gericht op ethiek en integriteit. Je hebt dat wel eens. Je komt iemand tegen en het is meteen goed en er is een wederzijds “soulmate-gevoel”. Tijdens de cursus zei ze op een zeker moment:
Hoe neemt een hond afscheid?
Mirjam is na de euthanasie vredig ingeslapen en ligt op de bank.
De arts vertelde dat toen hij de laatste injectie toediende, haar Duitse herder ineens opstond en
Naar de hel?
Ik werd gebeld door de huisarts van Wim. Wim was achter in de zeventig, licht dementerend.
Kringgesprek n.a.v. het overlijden van een opa.
Na een, achteraf bleek, lang ziekbed, overleed de opa van een leerlinge van mij. Ze was vier jaar, ik noem haar even Eva. Ze was met haar ouders meegegaan naar de begrafenis en kwam daags daarna weer op school. Na de opening van de dag vroeg ik haar waarom zei er gisteren niet was. Zij vertelde dat haar opa dood was gegaan en in de kist lag.
Ouders
Een paar maanden geleden kwamen de ouders van Jack naar mij toe met het verzoek om een gesprek. Zij zagen er bedrukt uit en na schooltijd vertelde vader dat de opa van Jack, zijn vader, terminaal was en niet lang meer te leven had. Zijn vrouw was zwanger en zou over niet al te lange tijd bevallen. De vraag was of zijn vader de nieuwe baby nog zou